8 Mart ( O nun Dogum günü bu gün )

Sana bir þeyler yazayým istedim dün gece en sevdiðim yerde tek baþýma otururken…Birkaç satýrdan öteye gidemedi yazmayý denediðim þeyler…Þimdi devam ediyorum… Sana bir þeyler yazayým istedim dün gece en sevdiðim yerde tek baþýma otururken…
Birkaç satýrdan öteye gidemedi yazmayý denediðim þeyler…
Þimdi devam ediyorum…
O zaman yazdýklarým
Dün gece düþünmekte olduklarim
Ve þimdi yazacaklarým
Öyle geçecekler ki birbirlerinin içine
Sen bile anlayamayacaksýn
Neyi ne zaman düþündüðümü…
Neden böyle yazdým?
Bilmiyorum
Sadece dilimin ucuna öyle geldi ve ben de öyle yazýyorum…

Bazen yalnýzca seni izlerken
Gözyaþlarým gelip perdeliyor göz bebeklerimi...
Bilmiyorum ozamanlar anlayabiliyor musun aklýmdan geçenleri?...
Aslýnda ben hiçbir zaman beceremedim gözlerimle konuþmayý...
Ve gözbebeklerindeki çýðlýklar dýþýnda duyamadým
Anlayamadým hiç kimseyi
Aklýndan ne geçtiðini
Ne söylemek istediðini...
Ben
Sözcüklere ihtiyaç duyarým kendimi anlatabilmek için
Ve sözcüklerine ihtiyaç duyuyorum seni anlayabilmek için…

Dün gece sana sorduðum sorunun anlamsýzlýðýný
Senin verdiðin yanýttaki ýsrarcýlýðýnla bile kavrayamadým…
“Sen bir insanýn sonsuza kadar ayný insaný sevebileceðine inanmýyor musun?”
diye sordun bana…
Zihnimde bir yanýt arayýp durdum bana sorduðun soruya…
Ve birbirimize vermemizi istediðimiz söze…
Dakikalarca…
Yaþamýmdaki bir çok þey gibi
yanýt da aniden geldi!
Sanki kalbim ve beynim kucaklaþtý!
Gerçekten hissettiðim buydu…
Sen
Her þeyinle
Benim her zaman istediðim adam deðil miydin?
Ben bunu daha önce dile getirmemiþ miydim?!
Hem sen yalnýzca sevgilim de deðilsin ki!
Sana söylemiþtim “sana sarýldýðýmda sadece sevgilime sarýlmýyorum” diye…
Sen
Hem sevgilimsin benim
Hem en gerçek dostum
En büyük sevgim
Babam
Kardeþim
Küçük oðlum…
Her þeyi ama her þeyi birlikte yaþamak paylaþmak isteyeceðim tek kiþi…

Bilinç tarlam!
Ben nereden öðrendim bu tamlamayý?
Benim oluþturmadýðým kesin de nereden duydum da senin için kullandým ilk?
bir sýr vereyim sana:
Aslýnda dün geceye kadar
Bu iki sözcüðün altýnda yatan derin anlamýn farkýnda deðildim
Yüzeysel bir þekilde anlamýþým hatta…
Bunu fark etmemiþ olmam olacak iþ deðil!
Sen
Benim kendime ve çevreme yönelik bilincimi
Sana olan hislerimin bütün parçalarýný
Bizden baðýmsýz olmayan
Bizim yaratmýþ olduðumuz iliþkimizi
Ektiðim ve yetiþtirdiðim tarlamsýn!
Yaþamýmda gördüðüm en verimli tarla hem de!
Her geçen gün daha çok büyüyorum bilinçleniyorum…
Öyle bir tarla ki bu
Çevresel etkenler onu etkilemiyor…
Yalnýzca zamanýn etkisi altýnda…
Yani geçen her dakika
Daha da olgunlaþýyor hem de baþka hiçbir þeye benzemeden…
Her geçen saniye
Hem kendimi
Hem de seni daha iyi anladýðýmý hissediyorum boydan boya…


Ve sevgilim bu satýrlarýn yazýlýþ amacý en sona kaldý…
En sonunda vurgulanmasý daha mý iyi olacak ne?
Ýyi ki geldin bu dünyaya
Ve iyi ki “sen” oldun
her þeyinle…
Aklýnýn alabileceði her þeyim oldun benim…
Sen benim yarýmsýn…
Bu yüzden de hem bugünüm hem de yarýnýmsýn…
Meleðim
Bu satýrlarý okuduktan sonra sýmsýký sarýlmak isterdim sana…
Ama varsayýmlar üzerinde durmayayým
Hem bak yalnýzca “ben” varým bu satýrlarda…
Daha sonra
Bedenen de olacaðým yanýnda…
Yirmi beþ yaþýn her þeyiyle mutluluk getirsin sana…
Bir yýl daha büyüdün; ama biliyorum
Geçen yýla göre daha küçük daha masum tertemiz bir çocuksun bir yaþ daha küçük…
Yalnýzca biliyorum…
Yanýnda olamadýðým için baðýþla…
Seni seviyorum!

Sosyal Medyada Paylaşın: