GELME ARTIK YAR

Biranda amansiz bir fýrtýna esti sokagimda,
Ne oldu demeye kalmadi yoklugun girdi koynuma.
Baglandý elim kolum, zehir karýþtý ekmegime aþima.
Sevdamýzýn adýna ayrýlýk demiþler yar.
Yanmak yakýlmak ne fayda.
Bu kent alýþmýþ artik umutsuz yarýnlara,
Hüzün dolu yaðan yagmurlara.
Sen Düsünme merak etme beni.
Kamufle ediyorum gözyaþlarýmý, öyle akýtmýyorum ulu orta.
Hatta grur duyuyorum yanlýzlýgýmla.
Bazen yoklugunu vurguluyor insanlar,
Eskisi gibi vermiyorum karsýlýk,
Sen susmayýda ögretmistin bana,
Sadece susuyorum insanlara.
Arada bir yumrukluyorum duvarlarý,
Kýrýp döküyorum cami pencereyi,
Bir zamanlar senin tutmaya kýyamadýgýn ellerim bugünlerde yara bere icinde.
Dur! hemen asma suratýný, acýmýyor caným.
Artik alýþtým yaralara, mutluluk duyuyorum kanadýkça.
Herþey bir yanada birtek sey gidiyor zoruma.
Hani gitmeye meyilliydinde, neden söz verdin,
Neden inandirdin beni gelecem yalanlarýna.
Usandim beklemekten, gözlemekten yolunu.
Ýstemem gelme, ugrama artik gönül limanýma.
Bir yükte sen vur omuzlarima,
Elbet birgün burkulurda ayagým, düþerim bir cukura.
Tutup ellerimden cikarmaya kalkma,
Hatta toprak at üzerime.
Kaybolsun bedenim topraklar altinda,
Birde taþ koy mezarýmýn baþýna.
Sakin piþmanlýk duyma, heder etme kendini.
Aglama sakýn yaþ düþürme gözlerine.
Sen kazdýn bana bu çukuru, sen attýn beni o mezara.
Hakkim helaldir sana.
Degil bu dünya, öteki tarafta bile çýkma karþýma.
Cehennem olursam cennet,
Cennet olursamda cehennem ol bana.
Hoþçakal yüregimin en derin sýzýsý, hoþça kal yar....
DÝCLE KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: