kö
Yeter ki Gel de
Bir adým sendense, bin adým benden,
Yeter ki gel de sen, koþar gelirim.
Usanýr býkar mý yüreðim senden,
Daðlarý düz eder, aþar gelirim.
Hasretin koluna kanat takarak,
Beklediðin yere gökten bakarak,
Yaðmur gibi yaðýp sana akarak,
Gürlerim, çaðlarým, coþar gelirim.
Þifa bulacaksa kronik yaram,
Yolunda tek mola vermekte haram,
Yeter ki seninle kavuþsun aram,
Enginlere sýðmaz, taþar gelirim.
Gönül hududundan öte geçmeye,
Sevda ikliminden hasat biçmeye,
Yan yana oturup aþký içmeye,
Ölsem de dirilir, yaþar gelirim.
Seninle uyanýp, seninle yatan,
Sevginle beslenip, cana can katan,
Heyecanla çarpýp, aþkýnla atan,
Kalbimin ritmine, þaþar gelirim.
Gel desen yeter ki, gel de sen yar yâr,
Ne ben yorulurum, ne yollar uzar,
Vuslatýna engel, önümde ne var,
Nikâhlým olsa da, boþar gelirim.
Ümran Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.