Sevgilim demeyi öğrettin bana

Dilim lâl olurken senin yanýnda,

Sevgilim demeyi öðrettin bana.

Can olup dolandýn kýzýl kanýmda,

Sevgilim demeyi öðretin bana.



Yarýnsýz günde’yim, dünü anmadan,

Aþksýz bir aným yok sana yanmadan,

Yalansýz, riyasýz, boþa kanmadan,

Sevgilim demeyi öðrettin bana.



Seni tanýmadan baþka boyuttum,

Bildiðim ne varsa hepten unuttum,

Yatarken gözümü senle uyuttum,

Sevgilim demeyi öðrettin bana.



Herkes eðlenir de, bir ben gülmezdim,

Hayali resimler, çizer silmezdim,

Sevdayý tatmamýþ, aþký bilmezdim,

Sevgilim demeyi öðrettin bana.



Bana eller gibi, durmadýn öyle,

Mutluyum bir tanem mutluyum böyle,

Baþka söze gerek var ise söyle,

Sevgilim demeyi öðrettin bana.



Bu aþký ne kadar, benimsedin ki,

Ne kadar yürekten, içten dedin ki,

Cesaret vermekten, çekinmedin ki,

Sevgilim demeyi öðrettin bana.



Sana olan tutkum dünkünden beter,

Her azam bir bülbül, bir güle öter,

Baþka hiçbir þeyi, bilmesem yeter,

Sevgilim demeyi öðrettin bana.



Ümran Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın: