Süleyman Bin Mihran

Türk-Ýslam âlimleri serisi – 2

A’MEÞ (Süleyman Bin Mihrân) RA
D.H. 61/680 -- Ö.H. 148/765
Tabiin Devri velilerinden

Onun adý; Süleyman babasý Mihrân’dýr,
Hicri atmýþ birde de Kûfe’de doðmuþtur.
O sene Hz. Hüseyin þehit edilmiþtir,
Aslen Demâven ilinden denir A’meþ’im.

Sahabelerden hadis ilmini öðrenmiþ,
Kýraat ve fýkýh ilmine de yönelmiþ,
Künyesine de “Ebû Muhammed” denilmiþ,
Beni Esed’in de kölesidir A’meþ’im.

Yüz bin hadisi ravisiyle ezberlemiþ,
Hadis ilminde “Sika” diyerek sevilmiþ,
O ki; ilmi ve ahlaký yüksek biriymiþ,
“Allâmet-ül-Ýslâm” lakaplýdýr A’meþ’im.

Kurumuþtu göz pýnarlarý aðlamaktan,
“A’meþ” denilmiþ görmedeki zaafýndan,
“Mushaf” adý da alýr doðru olduðundan,
Kur’ân-ý çok güzel okuyandýr A’meþ’im.

Sorulan soruya cevap vermede usta,
Sultanlar, zenginler onunla ayný safta,
Her kul ona yardým etmek için yarýþta,
Çok da güzel öðütler verendir A’meþ’im.

Misafirine en güzel sofralar dizer,
Kendisi zeytinyaðýnda kuru ekmek yer,
Helal-haram konusuna çok dikkat eder,
Abdestsiz asla duramaz denir A’meþ’im.

“Ölüm ne zaman gelecek belli deðildir,
Ben, abdestsiz ölmekten korkarým” demiþtir.
Suyu bulamaz ise teyemmüm etmiþtir,
Kýraat imamlarýndandýr A’meþ’im.

Yetmiþ sene cemaat ile namaza durdu,
Kûfe’de fýkýh ilminde en yüksek oydu,
Kýraat’ta “On dördün biri” deniyordu,
Tevatür derecesinde deðildir A’meþ’im.

Kûfe’de olan son sahabeyle konuþtu,
Son sahabe Abdullah bin Ebi Evfa’ydý,
Ondan hadis-i Þerif rivayeti yaptý,
Büyük hadis âlimi sayýlýr A’meþ’im.

Ýmam-ý Azam ile hadis sohbetinde,
“Bizler raviyiz, o yorumda en üstte,
Üstat tabip, biz eczacýyýz” diye övmekte,
Ýmam-ý Azam’a övgü dizer A’meþ’im.

Ýmam-ý Azam der ki: “ A’meþ güzel insan,
Gözü olmaza, mükâfat verir yaratan,
Hiçbir ihsanýný da esirgemez ondan,”
Yaratan aþkýyla aðlayandýr A’meþ’im.

A’meþ der ki: “Allah verdi mükâfat bana,
Sýkýntý verenleri görmek yasak bana,
Ahmak kimsenin simasý görünmez bana”
Fesat ve de þer insandan kaçar A’meþ’im.

Fesat millete þer lider musallat olur,
Nefsi terbiye etmeze, þer hayat olur,
Zalimlerin indinde taze bayat olur,
Doðruyu görecek göz gerekir yiðidim.

Allah gözü görmeze, gönül gözü vermiþ,
Kýyamda olanlara cennet sözü vermiþ,
El-ayak tutmaza da beyin gücü vermiþ,
O, vermiþse de güzel vermiþtir yiðidim.

A’meþ: Çok aðlayan, gözyaþý döken.
Sika: Emin, güvenilir.
Allâmet-ül-Ýslâm: Ýlmi yüksek olan.
Mushaf: Doðruluk üzere olan!
On dördün biri: Kýraat ilminde on meþhur imam vardýr. Sonra gelen dört imamdan biriside A’meþ’tir. Sonraki dört imam tevatür derecesine ulaþamamýþtýr.

Þair, Araþtýrmacý, Yazar: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: