ATEŞ

Ey ateþ sen kimleri yakmadýnki
Yandýkça yandý gönüller aþk ile
Bir damla suya hasret göçtüler
Ýsmi duyulmamýþ nice yiðitler
Pir sultan olup tutuþtu bedenler
Ateþ bile yandý gizli gizli içinden
Kor oldu sular,toprakta yandý
Gönüller çaðre ararken çölde
Çöldeki bahada yandý gizlice
Bu nasýl aþktýr ey gidi insanlar
Yanan hepimizin kendi hayatý

Ey gökleri ters çeviren melek
Ey kötülüðü aþýlayan karanlýk
Hangi hükmünü koyarsan koy
Ýlahi yasalarýn geçtiði gönülde
Saltanat ordusu kuramazsýnýz
Biz ki yangýnlarý yakan insanýz
Denizlerdeki dalgayý susturan
Gölgenin yalnýzlýðýný bitirebilen
En koyu karanlýðýn aydýnlýðýyýz
Bu yanan yangýnlarým nedir ki

Gözlerimin önünde kainat yandý
Korkmaz dildeki bütün sözler
Hangi yangýný yaþarsa yaþasýn
Devri alemin derinliðinde aþk
Kalbim aþký bile yaktý içinden
Döndü durdu yangýnlar içinde
Karanlýðýn süslenmiþ geceleri
Ve masum insanlarý yaktý ateþ
Bu ateþ öyle bir ateþki sönmez
Onsekiz bin alemi yakar içinde.

Ufuk GÜNEY

Sosyal Medyada Paylaşın: