Bu þehir günahkâr deðildi aslýnda Son meleðin düþüþüyle kirlendi sokaklarý Hýçkýra hýçkýra aðlayan gururum muydu? Hayýr, onursuz olamaz seven adam bu kadar! “Çektiðim acý kadar seninim” diyen kalp; Bu kadar acýmasýz olamaz, taþlaþamaz! Oysaki o gözyaþlarý söndürmüþtü cehenneminin ateþini Þiirleriyle büyütmüþtü çiçeðini, ayýn gülüþüne inat seni…
Bu þehrin azap salýncaklarý eðlenceliydi tabi ki Düþene kadar umutlarým vardý camdan rengârenk Yalnýz kalýnca kýzýl kumlarla koyun koyuna Nefsinin sýrlarý sýzar kanayan gizlerimizden…
Kara peçeli, ayyaþ fedailerin kadar ayýktý bu hayat Hilal’in sýfatý düþse de uyanmaz kýlýcýnýn körlüðü Keskindir ben-ciliði, maþukunun aþamadýðý surlarý gibi… Burçlarýn önünde bir bir dizilmiþler, Ferhat, Kays, Kerem… Daha nice sonsuz mutluluk leþçili, aþka susamýþ kaçaklar! Bense ölüm günü ile doðum gününü karýþtýracak kadar acemice En güzel kýyafetlerimi giyip, Ýsmailce kurban olmaya gelmiþtim Onu bile beceremeyip mundar oldu koçbaþý yüreðim “Yine mi?” dercesine baktý Alamut Çiçeðinin tohumlarý Yüzyýllardýr býkmadý, terlemedi bile… Kanadý, kýrýldý… Ýsyancýlarýn baþþehrinde kaybolan senim; dikme gözlerini sonsuzluða!
Ve; Þarabýn tadýna bakamadan sarhoþ olmuþ kalemiyle, Þair dedi ki: “Aþkýn vicdaný yokmuþ, Saçlarýna serpilen nurunu kelamýma gömer, ölürüm!” Haykýra haykýra iþledi gözlerindeki pýrýltýnýn ihanetini, Sen gafletin adaletine sýðýndýkça çözüldü dilleri Bir sigara yaktý, dumanýyla kayboldu yarýnlarýnda! Kederinin sýnamalarý deþmiþti tuzlanmýþ yaralarýný Ne kadar benziyordu aynadaki deniz gözlü çirkin adama!
Uzatma diyordu ya hani umursamaz suskunluklarýn kýskandým…
08.03.2013 22.15 Mezarýmdan sevgilerle…
Sosyal Medyada Paylaşın:
orsulay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.