her can gibi elbette bazen dalgalarýndayým bir deryanýn o an balýk sýrtý sandal misalidir ömrüm
caným annem iyi ki sen varsýn ne zaman yanaklarýndan öpsem en aðýrý bile kaybolur efkârýmýn
kadýn denilince ilk aklýma gelenden kanýndan beslendiðim bir sýcaklýk daðýlýr içime göbeðimden
ah benim toprak kokulum saçlarýmý okþayan ellerindeki nasýr inan bana pamuktan latif bir dokunuþ sayýlýr
sana benzeyenlere senede bir gün deðil aldýðým nefeslerde hislerime dolar meltem
içmiþim bir kere merhametinin pýnarýndan hiç þüphesiz þefkati öðretensin ýslanmak boyun borcudur vefadan mademki insaným sevgi yaðmurlarýna nankörlük edemem 07.03.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban böceği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.