Karanlýk, kuru yaðýyor yýkýk ýslak düþlere. Molozlarýn altýnda can çekiþiyor, yarýna canlý kalma ümidi. Molozlarýn üstünden geçenlere sesleniyor, ezilmiþ sevginin sýzýsýyla kesik kesik. Dönüp bakmýyor kimse, ayaklarýyla ezdiði molozun altýndan çýkan baykuþun aydýnlýk sesine. Ama yine de sesleniyor molozun altýndan, kuru yaðan karanlýðýn içindeki ýslak yaþam sevgisi. Bir el istiyor çekip kurtaracak bu sevgiyi, bir el yok muu bir eell Erdem Uçan./ 20.02.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
Frued Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.