Ne kaldý þu harcanmýþ ömürden
Bir avuç hüzün birkaç damla yaþ
Ýþte hepsi bu deðil mi günümüzü dolduran
Geleceði bekledik bin bir umutla
Oysa dün de bir zamanlar gelecek deðil miydi
Umudum kalmadý benim gelecekten
Beklentilerim ölüm uykusuna yatmýþ
Ne doðan güneþe güveniyorum
Ne de yýldýzlar ile aya
Onlarda bir biri için terk etmiyor mu semayý
Uzanan her eli bilirken dost
Zaman gösterdi sahte yüzleri yalan dilleri
Sahteliðe bürünmeyen bebekler
Daha henüz ana sütünden kesilmeyen
Sonra onlarda uyuyor çarka yok olmamak için
Bir gelgit içinde hayatým
Umutlarý vefasýzlarca katledilen
Ne yana baksam ellerde kazma kürek
Beklerler kazmak için iftira kuyularýný
Kendi aynalarýný kalýn örtülere sararak
Hayatýmýn seyir defteri son sayfalarda
Biraz karýþtýrýyorum hayretle
Akýl yaþ da deðil baþta derler ya
Yok yalan
Akýl tecrübede denmesi gerek
Bir patika önümde ilerliyorum
Yol ayrýmýnda bir levha
Saðda aþk solda mutluluk
Aþka dönüyorum yönümü
Ýlerledikçe ne aðýr bir koku
Genzimi yakýyor her adýmda
Kurumuþ aðaçlar arasýnda bir dað
Þýrýl þýrýl sularýn akmasý gerekirken
Akan sadece kan ve irin
Kim bilir kaç kiþinin vebalý burada
Aþka inanýp umut baðlarken
Bu bataklýkta yok olmuþ gitmiþ ….