Üstüme yapýþan eski zaman kirleri
Mundarlaþmýþken tenimde
Mana denizi gözlerinde yýkanýyorum
Ürkek bir sabahta
Tenimin
Çöl ayazý kavrukluðuna
Aheste akýyor suyun
Her damlan
Örtüyor giden yýllarýn keskinleþen acýlarýný
Kelimelerim
Yol ararken çýkmazýmda
Göz kapaklarýnýn arkasýnda
Ani bir sukunluktayken görüyorum
Ýçinde saklanan katýþýksýz sevdayý
Sular durgunlaþýp
Gök sýkýyor
Gün/eþin dinginliðinde kendini
O an
Saçlarýnda baharý örgütlüyorum
Ve
Ruhunun rüzgarýnda
Dile gelen aþk
Vuslatýn
Hazzýna cennet kokuyor…
Taylan KOÇ