...
I
acý þarap gibi
yudumladýðým gözlerin
ve aynalardan yüzüme sürdüðüm hayat kýrýklarý
saçlarýmda zamanla yarýþýrken rüzgâr gülleri
eski bir þairin avuçlarýndan akar
suskunun yenilgisi
-biz miydik sevgilim
sarhoþluðun tadýna bakan, ardýmýzda üzüm bahçeleri
biz miydik
yoksa sadece ben mi?
ne vakit seni düþünsem yüzünde gümüþ çizgiler
ki, seni düþünmek
bir yýldýzla öpüþmektir sessizce ay ýþýðýnda
sonra þarlatan bir çan sesi
yýkýlýr üzerime uzaklar
ah nasýl özlüyorum geveze günlerimi
ayrýlýkla þakalaþan küçük bir çocuktum oysa
þakaðým kanýyor þimdi
devrik bir düþün depreminde
unutursun
gözlerime dolan kumu
ve bir eylül yapraðý gibi savrulduðumu
beni hatýralarým vurur bir gece vakti
seni bir piyanonun akordu
akrep ve yelkovan
on ikiyle öpüþtüðünde
II
ve yýllar sonra
bir þarký çalar radyoda
yaðmurlu sonbahar akþamý
ürperdiðini hissederim uzaklarda bir yerde
sýmsýký sarýlýrým þalýma ýsýtmak ister gibi üþüyen ellerini
vurunca þahdamarýndan saatler yalnýzlýðý
ah içimin en masum yaný, ah benim günah/sýzým
gözünün yaþýna kýyamadýðým
kendime deðil
saklýndaki kederine yanarým
varsýn ayaz gecelerde yokluðun sürmelensin gözlerime
buz tutmuþ sabahlara aralayayým kirpiklerimi
bil ki dudaðýnýn kýyýsýnda çözülüp
yüzünün çizgilerinde koþar mutlu çocukluðum
ve yeni bir ben büyütürüm teninde
benim için üzülme
o zindan karasý gözlerinde gönüllü tutukluyum
ve
bir akþam
eski bir þarký çalar radyoda
saçlarýmýzda kýraðý
sonra
muzip bir ifade kývrýlýr yanaðýna
belki meþk düþer dilinden
belki küfür
yâd edersin "pasaklý kontes" dediðin vefa-
sýzýný...
de_soulmate