Ne çok þarký,ne çok þiir yazýlmýþ anam! Sen bitkin bedenini yasla þöyle þimdi, Evladýný dinle usulca.
Sözler boðazýmda düðüm düðüm, Bilmem ki güzelliði güzele, Nasýl anlatsam diye düþünürüm ince ince. Aklým þaþýyor anam! Sevginin hakký birkaç kuru lafa, Mýsralara sýðmaz ki çilekeþ anam! Dur ne olur gitme! Tamam tam olarak anlatamayacak olsam da , Dinle güzel anam! Hele bir dinle yavrunu.
Gam yüklü gözlerin, Çocuklarýnýn sevgisiyle görür bilirim. Oysa biz çocuklar büyüyüyünce, Sizleri görmez,duymaz,unuturuz. Garip anam!
Neden? Oysa ki düþsek önce senin yüreðin acýr anam! Aðlasak sen de aðlarsýn, gizli gizli köþelerde, Yine de ümidimiz olursun bizlere. Çýnar gibi saðlam yüreðinle. Korur kollarsýn sevgiyle örülmüþ dallarýn üzerimizde.
Ýçimi ýsýtýyor anam! Seni yanýmda hissetmek. Yokluðunu düþündükçe acýyla kavrulmak, Beni sana daha çok baðlýyor. Analar evladýna titrermiþ her zaman, Lakin bazý evlatlar analarýný, Bir aþkýn bakýþýnda,süslü sözlerinde unutur, Onu yalnýzlýða atarmýþ.
Bilseler ki! Aðlarsa anam aðlar, Gerisi gayrý yalan aðlar! Deðil mi güzel anam?
NOT:" CENNET ANALARIN AYAKLARI ALTINDADIR."BUGÜN ANASINI BABASINI UNUTANIN, YARIN DA ÇOCUÐU UNUTACAKTIR! Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.