Giderim bu þehirden hele gelsin zamaný, Ýstanbul’un surlarý üzerime geliyor. Beni deþifre eder yansa çýkan dumaný, Evimin duvarlarý sýrlarýmý biliyor…
El uzattým ardýma fersah fersah dert kattým, Uykum tutmadý çünkü, dertler üstünde yattým, Dinmeyen yaþlarýmla yastýða imza attým, Koca ömrü yok sayýp, bir kalemde siliyor…
Yollarýmýz kesiþti sandým dokunur geçer, Hiç aklýma gelmezdi ömrüme paha biçer, Ölmedim yaralandým sözler âdeta hançer, Duyup iþittiklerim ciðerimi deliyor…
Elimde çile ipi yýllardýr sarýyorum, Sabýr yollarýndayým menzile varýyorum, “Artýk bitsin” diyerek ölümü arýyorum, Yaradan þahidimdir gönlüm bunu diliyor…
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.