kurt gibi kemiren þüphe býçak gibi saplanan söz ve ilk taþý atan el benim
cehenneme býraktým kavuþmayý biraz sabret...
ve hatta sen... hadi aç göðsüme en onulmaz yarayý biliyorum hakettim
son günlerde öyle umarsýz, öyle tutarsýzým ki hayata sorma sehpasýz idam edilen sevinçlerim zorlama tebessümler býraktý dudaðýmda mühür gibi taþýyorum gittiðim yere son isteðim de sorulmadý bozulunca ritüel -demek ki dedim aslýna sadýk kalmalý geleneklerin-
varlýðým uykusuz bir hayalet dolanýyor hücre hücre -damarlarýmda- sakarlýðým tutup devirmesem birþeyleri dönüp bakmayacak kimse
sen bari anlasan diyorum cýlýz bir sesle sen bari anlasan halimi