karanfil kokulu mumlar diziyorum asla dönmeyeceðini bildiðim tüm yollara heybemde dörde bölünmüþ bir harita gözlerim sulara yansýyan sloganlar gibi masal kahramanlarýnýn sustuðu yerde kimi düþünsem biraz seni görüyorum aslýnda
alanlar dolusu öfkeli bakýþlar biriktiriyorum topuklarým kanýyor her çýkmazýn baþýnda demiþtik ama tekrarýnda fayda var zaman elemli bir iniltidir çoðunlukla sanrýdýr ömür nemli odalarýn sayrý yataklarýnda seni düþünüyorum ellerim kopuyor bileklerimden beynime kanýyorsun tavan aralarýndan sonra neyden korksam biraz sen ürküyorsun aslýnda
diyorum ki þiir edepsizliktir söz konusu Allah olunca ve söylenmemeli hiçbir söz Allah sözü üstüne memelerinden baþlýyorsun karanfil kokmaya memelerinden baþlýyorsun kanamaya kanamalý dizlerime yaslanýyorsun sonra kanýndan emiyorum hayatý ve sesimden baþlýyorum yýrtýlmaya bazý göðüsler küçüktür diyorum kýrmýzý bir gül konuyor yanaklarýna neyi koklasam biraz sen tütüyorsun aslýnda
sus ve kýr göðüs kafesimdeki ürkekliðin denizleri ve trenleri öksüzlüðe bulayan rengini yollara serdiðim karanfil kokularýna as varsa aþktan geriye kalan ömrünü bana bencilliði öðret bana korkusuzluðu koynuna gizlenmiþ izbe amber kokusuyla varsýn her nefes azaba dönüþsün kanat dudaðýný en kýrmýzý yerinden kimi sevsen biraz ben olayým aslýnda…
önce mumlar alýp gidiyor rüzgarýn rayýhasýný sonra yollar yollara yýllar yýllara bölünüyor ve birleþiyor bir dudak bir diðer dudakla birleþiyor dörde bölünen ne varsa tupaç amaru ya da heybemdeki harita yani demem o ki sevgili; kimi sevsem biraz yüreðine estirdiðim rüzgar kalýyor kimi sevsem biraz sen oluyorsun aslýnda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
rumuz gonca gül seven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.