Ne Zaman

Ne zaman yaðmur yaðsa,
Seni düþünür, seni yaþarým.
Gözlerin gelir aklýma,
Islak, üzgün gözlerin...
Ve yanaklarýndan süzülen,
O iki damla yaþ senin...
Yüreðime hançer gibi saplanýr,
Yaralar beni derinden.
Kýyasýya durmak bilmez hançer,
Yaralar ki biteviye.
En olmaz yerimden,
Biçare yüreðimden...

Ne zaman yaðmur yaðsa,
Buðulu camlara çarpan,
Baþýboþ damlalar gibi,
Yüreðimde de hissederim
Gözlerinden akan gözyaþlarýný.
Zaptedemem iþte o an,
Yüreðimde dinmek bilmeyen
Sana olan sevgimi.
Yaðmur damlalarý gibi,
Býrakýrým kendimi...

Ne zaman yaðmur yaðsa,
Gözyaþlarým yüreðime saplanýr,
Ýçimde büyür öksüz sevgin,
Yüreðim birdenbire daðlanýr.
Bir buruk hüzün kaplar içimi,
Ben hep seni düþünürüm.
Çaresizlik diz boyu bende,
Dertlenir, üzülürüm.
Seninle yaþamak ister,
Seninle geçsin derim, ömrüm.

Ne zaman seni düþünse yüreðim,
Öbek öbek sevgiler oluþur içimde.
Damla damla doluþur sevgim,
Bir beklenti, bir ümit bende.
Seni ister, sana koþar,
Her an sevginle coþarým.
Sana sevgim artar birden,
Aþk güllerim yeniden açar,
Mutluluðu arar yeniden,
Kýþým bahar olur yüreðimde...



Ne zaman yaðmur yaðsa,
Camlarda damla damla yaðmur,
Pencerede gözü yaþlý ben.
Hep seni düþünürüm,
Sen bunu hiç bilmeden.
Sana sevgim her geçen gün artar,
Ýster anla beni, ister anlama,
Ýster aðla ben gibi, ister aðlama,
Ýster bil halimi, ister bilme.
Zaten bilemezsin ki bunlarý sen,
Hem ne deðiþir ki, bilsen...

Ne zaman yaðmur yaðsa,
Gözü yaþlý iki kiþi:
Biri gökyüzü, biri de ben.
Yaðmur topraðýna kavuþur,
Ben ise sana kavuþamadým hiç.
Yalnýz hayalimde kavuþtum,
Hayalimde benim oldun sen.
Hayalinle yaþadým, sana taptým,
Sana gönlümde bir saray yaptým,
Seni baþtacý yaptým...

Ne zaman yaðmur yaðsa,
Seni düþünürüm:
Sen ve ben! ..


Mehmet Ali ÇIBIKLI
Sosyal Medyada Paylaşın: