Naz Özü

Billur bir girizgâhtýr efsaneler çaðýna.
Tutuþan gönüllerin sudaki yelpazesi.
Takýlýr nice hayal onun ipek aðýna.
Naz tütsülü rüyanýn su koynunda tazesi.


Masallarýn nüvesi ayný iklimden gelir.
Demlik nazeninlere döker içini sessiz.
Bardaðýn sinesinden naz buðusu yükselir.
Semaver olanlarý izler o an nefessiz.


Sükutun kývamýný sükuna çeviren im.
Kelimeler ve harfler nefesiyle ýslanýr.
Onun uhdesindedir özlediðimiz mevsim.
Baþka rakibi yoktur kendiyle kýyaslanýr.


O bazen damakta tat bazen dudakta buse.
Ýpek kilimde düðüm gülün teninde þebnem.
Her hâli albenili ihtiyacý yok süse.
Berrak tebessümüyle olur gözlere merhem.


Leyla’ýn bildiði sýr Mecnun’un hep meçhulü.
Döküldüðü bardaðý som yakuta çevirir.
Iþýl ýþýl ýþýldar tavrýyla hayal tülü.
Tutkunlarý sessizce nice bardak devirir.


Naz özü billur hayal yudum yudum içilir.
Süzülür nazlý peri iþler yüreðimize.
Gümüþten sahillere naz yurdundan geçilir.
Zarafet þiir olur yazýlýr dize dize.
Ankara, 05.03.2013 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: