yýkýlmadýk dað kalmadý nerden çýktý bu yorgun fýrtýna adýn hiçbir cümlede kabuk baðlamadý öznesiz yüklemsiz harekesiz yýldýz yüzlü Leftusya
is(t) imle ateþ arasýnda rahibelerin etek altlarýna kaç kez deðdi parmaklarýn ki parmaklar her kadýnda uydusuz çaðrýlar doðurgan seviþmeler demektir bir eþi bir daha doðmayacak cam yüzlü çocuklara gebe
Ki-bela çöl, önce virgül vaha. sonra nokta.
ateþ ve su Leftusya iþte hepsi bu bir yangýndan arta kalan küllerimi yalnýzlýðýn meme uçlarýna daðýt çarpsýn göðsüne dað yüzlü çocuklar þarkýlar adýnla akortlansýn türküler ayný nakaratý tekrarlasýnlar
elveda mesaim burada bitti alýp yanýma güneþ kavruðu yüzümü ve çizgilerini alnýmýn gidiyorum biliyorum hiç durmayacak ateþe rengini veren kýzýl süt rýhtýmda son sallanan el bir daha kalkmayacak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.