Uyan Eşitlik Uyan

- anama ve babama -


bir evcik büyükdere’sinde istanbul’un
tek odasý – mutfaðý

zeytinyaðý damla damla eksilirken þiþeden
tencereciðinde kaynatýp anam
kapaðýnda yermiþ babamla yemeðini

maaþ altmýþ türk lirasý – kira on beþ
yýl bin dokuz yüz kýrk beþ

cýlýz – kansýz bir kadýn / anam
iki buçuk yýl arayla iki çocuk doðuruyordu
yoksulluk var ya / ah o yoksulluk
yaþanýlasý yarýnlarýný anamýn - tam yirmi yýl
habire yataklara boðuyordu

bir evcik büyükdere’sinde istanbul’un
tek odasý – mutfaðý
geceler birtürlü geçmek bilmiyor
anam inim inim inliyormuþ
karþý villada oysa
özel giysileriyle gezdiriliyormuþ itler
ve bilmem nerelerinden seviliyormuþ

ben de patika yollarýnda köyümün
altýn kumsalýnda
tüm çocuklar gibi gerçekten uzak
donsuz koþuyor oynuyormuþum
yanýk öksüzlüðümle anamdan ýrak
ve sözde büyüyormuþum

þimdi gerçekler
bir bir dökülüyor uslarýmýza
umut yýkýyor setlerini
yavaþ yavaþ da olsa kardeþim
kimi kin – kimi nefretle de olsa kardeþim
þimdi dün çözülüyor
tüm buzullarýyla yoksulluða

bir evcik büyükdere’sinde istanbul’un
tek odasý – mutfaðý
eþitliðe bakar pencereleri


Ýhsan TOPÇU
( Yarýnsýz Sayfalarý Yýrtýyorum, 40. s. , 1975)
Sosyal Medyada Paylaşın: