TRABZON SEVDALANMASI

Gökyüzünde iki güneþ gördüm ben
Trabzon’da doðar batar birisi
Denizinden daðlarýna bir baþka dünya
Gönlümüzü tutsak etmiþ
Yeþiliyle mavisi

Þimdi bir dal kýrýlýr uzaklarda
Var say ki bir karaymiþ dalýdýr
Unutulmuþ düþler dirilir bir bir
Hep çocuk kalýr bir yanýmýz

Bir tutam düþ kanatlarýnda
Bütün martýlar Yoroz’dan geçer
Selam söyler eþe dosta
Eski bir baþkent ruhu dolaþýr
Ýçimin Uzun Sokaklarýnda

Var say ki
Bir Trabzon sokaðýndasýn hayal meyal
Yaðýz delikanlýlar sarmýþ dört yanýný
Ahu bakýþlý kýzlarda o nazlý eda
Yollara karýþmýþ gençliðin
Þu kýrmýzý kazaklý masum bakýþlý
Yere sert basan çocuk sensin
Yýllar almýþ hýzýný
Sönmüþ mangal yüreðin

Felek býrakmýþ bizi haburalara
Bir hiç akþamýnda bunalýrken gün
Dursun Reis al demiri
Vira uþaklar vira
Bu özlem bu karanlýklar bitirecek bizi
Zifiri katran üzerimiz
O cennet kýyýlara yali yali gidelim
Ýstanbul Boðazý’ndan al bizi Karadeniz

Ýhsan TOPÇU
(Yaþam Avuçlarýmýzda Sonsuzveren Gül, 44. s. , 2003)




Sosyal Medyada Paylaşın: