soðuk bir mezar taþýydý dudaklarým
ben hep öldüm AÞKTAN
ve gömüldüm aþksýzlýða!
o gün dirilmiþtim
yaþamak kadar yakýn
ölüm gibi çaresizdi
gözlerim...
birileri su getirdi
birlileri çiçek...
seni sayýkladým hep
buz gibiydi sensizlik
tuzla buz gibiydik biz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.