Sev insanlýgý sev, Kötüde olsa Ýyide olsa insanlýðý sev, Onlar iyi olmak ister, Ama büyüme tarzlarý farklýdýr Kimse ben kötüyüm demez kendine Bakkal yoðurdum eþkidir diye söylermi
Ýnsan sevki sevilesin, Ýnsan sevki cennet bahçelerinde koþasýn, Seversen sen kazanýrsýn Sevmessen kendi bedeninde boðulursun
Gidenler geri gelmez biliriz Ama bu hýnç bu keder neyedir Hepimiz insanýz Bir gün varýz bir gün yokuz Seversen gönül mevlana gibi Cennet bahçelerinde su içersin AHMET YAVAÞCA....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet efe yavaşca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.