körpesin, fidansýn... yavru ceylaným, körpe kuzum, þimdi taptaze, ham geleceðin meyvesisin olgun. hani bir tutuna bilsen, koca çýnarlar gibi dal budak salsan, kenetlensen, kök salsan topraða, varsýn yaslansýnlar gövdene sýðýnýp da gölgene... kopsa da üç-beþ dalýn yapraðýn hiç aldýrma, çýplak deðilsin. hava, su senin için, koca aðaçlara yavrum gölge saldýðýnda bil ki bil ki sen en büyüksün.
bir gün çiçeklerin açacak, meyveler vereceksin nesillere. üzülme, incinme pahasýna üzmeden incitmeden bekleyeceðim sabýrla.
sen; fidaným, körpe kuzum yavru ceylaným deðilsin artýk! sen; benim yarýným yüz akým, büyüðümsün babamsýn anamsýn... benim gözümde yavrum en büyüksün. ben deðil artýk sen benim öðretmenimsin
Cemali-Hikmet Aksu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemali Hikmet AKSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.