sen meraksýn beynimde infilaklar karanfillere küsmüþlük gibi insan hiç küser mi karanfile meraklý bir düþ bu seni ebelesem karanfile gýcýðým ilk cýrlazlýðým deðil bu karanfili tutsam seni yargýlar ellerim ne var sabahlarýma bol güneþli bir teselli olsan bir parça düþ yormasa beni hayatýmýn tek saklambacýydýn düþlü düþüþlü bildiðim bir tek þey karanfilleri sevmiþliðin yanýlsam da öyle olmalý yoksa gül müydü neydi kucaðýna oturttuðum
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.