Sen ömrümün solmayan, güzel, narin çiçeði
Saçýný okþar diye, esen yelden kýskandým.
Þu talihli baþýma, konan uður böceði
Sevgi naðmelerini, çalan telden kýskandým.
Sen olmazsan bilmem ki? Acep nasýl yaþarým
Gözün gözümde olsun, derya olup taþarým
Azrail gelse bana, yine sana koþarým
Adýný andý diye, öten dilden kýskandým.
Bu can bedende iken, cananým olacaksýn
Sevgi ile yeþeren, dalýma konacaksýn
Sana yandýðým gibi, sen bana yanacaksýn
Sana dönüp, dönüp de, bakan elden kýskandým.
Gönlüm huzur içinde, lâkin kaþlarýn çatma
Ettiðim sitemleri, dert edip de abartma
Hakkýmý helal etmem, ismim anmadan yatma
Rengini senden alan, gonca gülden kýskandým.
Ýnkâr etmem katiyen, sevgi seliyle aktýn
Bana, can dedin her dem, hayat ýþýðý yaktýn
Sade benimsin derken, kýskanç adýný taktýn
Ben ki ‘’alo’’ dediðin, kuru telden kýskandým.
Gözü gibi görmeli, can, canýnda cânaný
Uðruna vermez miyim, sana meftun bu caný
Nezaket bahçesinde, özün en güzel yaný
Gül rengi yanaðýna, düþen aldan kýskandým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.