Derme çatma kapýdan, giremedim içeri Gönül birlik olmazsa, yalnýzlýða yürürsün Bir yaðmur bir fýrtýna, kovamadým biçeri Düzen tutmaya görsün, baktýðýnca görürsün
Kalbim nefes peþinde, imdat diye tekliyor Þikayetin boy aþtý, serzeniþ kýsa kalsýn Yar yolu diken dolu, ard ardýna ekliyor Ne olur ki beteri, derdi düzenli salsýn
Kurþunlarý savurdun; ne kaldý ki kusacak Feryadýna rest çektim, sürünsen de ne fayda Zemheri miadýnda, elbet dilin susacak Kedere düþeceksin, yýlda olmasýn ayda
Ýstemem pusulaný, çekmiþ olsan da çile Kendime ayarlýyým, gözüm görmesin seni Merakta etmiyorum, nadim oldun mu dile Sevide niteliksiz; unutmadým ki yeni
Akýl þaþmaya görsün, böyle iter eliyle Giden geriye gelmez, iþ iþten artýk geçti Farkýna bile varmaz, aþkýn gider seliyle Görmek istemediðin; gönlüne sevda seçti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.