Sýrtýmý büklüm büklüm eden yük; suç ve piþmanlýk, Piþmanlýðým; korkularým, sevgimde ki o samimiyet, Hayatým dolu; çok olan aptallýðým ve büyük engel ahmaklýk, Ýnsanlýðým çamura batmýþ ve iyi bildiðim tek þey sefalet.
Gün be gün ölümü beklemek sabýrsýzca, nasýl bir deliliktir, Ben ki; bu hayattan nasýl bu kadar çabuk soðumuþum, Yanlýþlarým gökyüzünü delip geçmiþ, bende ki ne tür cahilliktir, Ve kendim, kendime yýðdýðým yüklerin altýnda; doðrulamamýþ, boðulmuþum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.