Ne Olur Dön Gayri...

toprak kokusuna bulanmýþ yarim
mor menekþeler derledim
gelinciklerden buketler yaptým
gül yüzlü renginden buseler topladýðým
gel gayri, bak zaman bitti yine...



avuçladýðým yüreðindeki çiçekleri
solmazlýðýn bahçelerinde büyüttüm
yarýnlarýmýzýn güneþine serdim
gecelerin ay-yýldýzlý mavisinde
umutlar topladým yalnýzlýklarýmda ben...



seni düþlerimde yüreðime misafir ettim
ayrýlýklara sel olan gözlerimi güldürdüm
dudaklarým sen dolu þarkýlarda sýcaðým oldu
ne olur dön gayri, yalnýzlýklarýmý bitireyim...



ne çabukta gelip geçti koskoca bir yýl
lakin senin yokluðun asýrlar biriktirdi bana
býrak aylarý, haftalarý, günleri
saatlerim, dakikalarým, saniyelerim uzadý
yüzyýllar oldu yokluðun yeditepe’de...



göçmen kuþlar bile gelip gitti buralardan
kaç kez tomurcuk olup açtý sevdiðin güller
yollarýnda gözlerim þafaklara dek nöbet tuttu
gülücüklerinle karþýmda durup da sarýlamadým
ne olur dön gayri, gecelerime katranlar düþmeden!...


Bahar Tülay Kýran 2007
...

Sosyal Medyada Paylaşın: