yakınımdaki uzak

ellerimi solgun coðrafyalarýn üstüne býrakýyorum
daðlar, tepeler ve göller tek vücut yükseliyorlar göðe
ellerim altýnda kalýyor delik deþik
az sonra düþeceðim soðuk mahzenlere
üzüm kokusu, düþ çatlaklarýndan sýzmýþ ince bir kan
aðzýmdaki karanfil kokusunu kaybetmiþ
aromalý bir cikletin ambalajýný yýrtýyorum aceleyle
suni zevkler zerk etmeliyim doðal çöküntülerimin hücrelerine

hayat geçiyor öyle de böyle de
tatlýyý sona saklama lüksümüz saklý (mý)
týka basa doyduðumuz acýlarýn ardýndan?


benim deðil oysa bu bacasý yýkýk evler
gözlerini birbirinden kaçýran tanýdýk zulümler buralý deðil
hem hangi anne okþamak istemez saçlarý pýrýl pýrýl çocuðunun baþýný
bayram þekerleri toplayan minik avuçlarý öpüp koklamak ve zürriyetini düþlemek
öpmek hazýr bezlerin altýnda hiç piþik olmayan pudra kokulu tombulluðunu


buralý deðilim annem
yolum da geçmez hanelerinizin kapýsýndan
çamura bulanan lastiklerimi kapan topraðý kuruttu rüzgar yýllar önce
kayruka devri kapandý.
merak ediyorum ama
sizin yollarýnýz ne zaman asfalt olacak?
ne zaman kurutacak yüzünüze yapýþan nemi rüzgar?





Sosyal Medyada Paylaşın: