UZAY ÇAĞINDA
Köleleþmiþ babalar uzay çaðýnda,
Gücü yetmemiþ hýzýna dünyanýn.
Tükenmiþ ömrünün sonbaharýnda,
Hasretiyle yanar olmuþ bir rüyanýn.
Ýhtiyaçlar çok,o saymakta yerinde,
Ýçinde bir þeyler kopmakta derinde,
Gezmeye korkar olmuþ sabah serinde,
Eski tadý kalmamýþ kurduðu hülyanýn.
Neyin çaresizliði düþtüðü durum,
Mesafeler arasýnda var uçurum,
Hançere kitlenmiþ,yapamýyor yorum,
Gidiþi çok hýzlýdýr dönen dünyanýn.
Hayatý neresinden tutsa kopmakta,
Nefesi almasý dahi onu yormakta,
Yolun sonuna mý geldi,kalbi durmakta,
Yerinden oynar, altý oyulmuþ kayanýn.
02.03.2013
Adil ÜREKSOY
’’Adil’ce’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.