Eþeðelin, Cennetce dutuyollar, elimi yüzümü yüyollar, gollarýmý sývazlayollar goloya file sürüyollar emme neneyen onnarý da bi telaþa verdim kii netçeklerini þaþýrdýlar ne gadak öyle ðaldým bilemecen..
“-Aþduba.. Aþduba n’oldun gýý hadi kendine gel bii gayý!” narasýn zeynim gatliken bana hökmetmeyo kendi aralarýnda biþiler deyollar du(yu)yon gulam duyuyo da gafam almayyo hiþ biþiyi, annamayon..
“avýcýmda yaprað içinde garadut” herkeþler isdeyyo vermeyon biri “gaçalým deyyo” öteki “bana ðel” analýk “ilk gelene ver” bobam olcag adam “nere veriseniz verin”
dedem “taha çocuk, üsdelik boyu yüklü” ebem “içim gabil etmedi getti sizin hiþ mi vizdanýz yok yahu” halam “Allah size bunun hesabýný sorar”
nere gaþcamý bilemeyon gaka(yý)n da yörüyen-gaçan deyon garadudu eleteyin Ismayýla ayaklarým bana hýzmat etmeyyo içim yanýyo, elim ayam buz kesiyo