susmakta yorarmýþ insaný susmaktan yoruldum artýk içimde birikmiþleri kussam haykýrsam ama yapmýcam devam edecegim susmaya sen güldükçe ben sussucagým sen eglendikce ben susucagým sen yaþadýkca ben ölücegim
sokakta yürürken kaldýrýmlara sorucam seni geçtimi burdan diye onlarda susuacak bengibi sonra karanlýk alacak beni sessizliginde bogacak bir kaldýrým köþesinde cesedimi býrakacak cebimde bir kaðýt kaðtta iki satý yazý olucak
ne ben dünyayý kendime yar ettim nede dünya beni kendine yar etti bir yarim sendin sende beni gecenin karanlýgýna sensizligin kollarýna býraktýn.
kalmadý bende mecal sen yaþa mutlu ol ben herþeye razýyým ölüme bile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
poyraz lakabımız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.