takvimlerden bir gün daha bana kalan...
güzel bir gün...
sen günün neresindesin
ucu kývrýlmýþ sayfalarda...
nasýl bir cinnetti seninki ...
takvimlerden bir gün daha sensiz
ait olmaktan uzak þehirimsin yine
seni tekrarlatýyor ikidir hayat
kendimi tekrarlatýyor
bir tekerleme ki sorma
tek baþýma tekil...
takvimlerden topluyorum seni
nereden baþlasam yazmaya
kýyamýyorum hiçbirini atmaya...
yakýyorum geçmiþi
yakýyorum seni bir de kendimi
fakat bir türlü yanmýyor, sönmüyor...
küllenmiyor...
közleri karýþtýrýp duruyorum
...!
kalbini resetlemeden gelme
beni baþka resimlerle sevme!
aklýnda ben tek baþýma
bir sallanan sandalye istiyorum
bahçende renk renk ben açmak
bana ait þehri istiyorum!
takvimlerden sen bugün
gerisini atýyorum...
nereye baksam seni görüyorum
ya da baktýðým yerlerde dolaþýyorsun...
sorular soruyorum kendime
hep yanlýþ þýkký seçiyor hayat!
ya da yanlýþ yerlerde duruyor aþk?
cevaplarým nerede bir bilsem
susturacaðým yosun kokan duvarlarý!
takvimlere bakýnca
soðuyorum senden kaçýrýyorum kendimi
üstümü örtmeye çalýþýyor o an bilyeleri çalýnmýþ çocuk...
belki de kendi çaresizliði örtmek istediði...
Takvimleri attým bugün
Olduðum yerde kaldým öyle
sonra dedim ki:
aklýný resetlemeden gel
çaresizliðini al gel
nasýl seviyorsan sev
üstümü ört yeter..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.