HASRETİM....
Hasrettim...!!
Ama neye hasret kaldýðýmý, Sordum kendi kendime..
Sevgiye mi..
Konuþacak bir dostun, yokluðuna mý..?
Yaþadýðým yüzlerce sýkýntýlara mý..?
Geçmiþte çektiklerime mi..?
Hep sorup durdum, kendi kendime..
Sordukça da, aðladým bugün..
Kendimi ilk defa çaresiz, Dertlerine çare bulamayan, Eli kolu baðlý olarak gördüm..
Ve biçare olduðumu anladým bugün..
Ve içinden çýkamadým.
Derman bulamadým, çaresizce çýrpýnýþýma..
Ve ilk defa, doyasýya aðladým bugün.
Ýlk defa, usulca aðladým bugün..
Bir sýcak ses aradým, etrafýmda..
Bana seslenecek, kadife bir ses..
Ama yoktu, dört duvardan baþka.
Hiç kimse yoktu yanýmda..
Ve ben ilk defa, derinden aðladým bugün..
Yetim , yaralý yüreðim,çaresizce aðladý bugün... !
AYSÝMAY AYKUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
sekerden düşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.