ANNEYE MEKTUP

Merhaba Anne!
bak ben geldim...
gelmezsin..!yolun çok uzak demiþtin ya!
ben o uzak yollarý aþtýmda geldim....!
hani beni ugurlamak için,
bizim eski evin,oraya kadar gelmiþtin ya,
sonra boynuma sarýlýp,
bizi unutma demiþtin.
ben unutmadim Anne!
o sýmsýcak kucagýný,
beni saran kollarýný,
saclarýmý okþayan ellerini,
unutmadým Anne!
bak iþte geldim...!

ellerin dedimde aklýma geldi,
senin avuçlarýn nasýrlaþmýþ,
saçlarýnda agarmýþ.
bu evlatlarýna olan özleminden mi?
yoksa hayatýn yükünden mi?
bilirim seni ben Anne.!
durmazsýn sen,sabýrsýzsýn,
iþ yapmak istersin þimdi.
biliyorum,ellerini nasýrlaþtýranda
saçlarýný agartanda,
hayat kaygýsý....!

dün rüyamda abimi gördüm Anne!
hani; seni,babamý ve bizleri unutan abimi.
rüyamda bana yavlarýyordu;
``affedin,beni affedin`` diye.
biliyor musun Anne!
hiç yüzüne bakmadým ben.
anladým ki,abime karþý kinim,
daha da büyümüþ.
insan abisine kin besler mi Anne!
iþte ben besliyorum.
niye besliyorum,biliyormusun Anne!
seni ve babamý unuttugu için.
Anne hakkýný unuttugu için.
Annem..!Anne hakký unutulmaz ki!
senin hakkýn ödenmez ki..!
bilmez mi ki;
cennet annelerin ayaklarý altýndadir.
bilmiyorlar Anne..! bilmezler...
iþte bu yüzden kinim büyüktür abime.
sizden helallik alana kadar da,
hep büyüyecektir bu kinim Anne..!

Anne!
sana bir söz vermiþtim,hatýrlýyormusun?
hani demiþtin ki;
gözünde hiç bir þey koymayacagým.
sözümde duracagým Annemmm...!
aysimay aykut


Sosyal Medyada Paylaşın: