Aşkınla sürünsem, ruhumun hicranını dindirsem!

Ne bir heves ve ne de heva kar
Yar için vuslat her vakit þiar, nar ne latif har
Kanayan bir yaram var, derd-i gamým firkat-i nazar
Ey figan eden kal, ne bülbül ve ne de Araf gönlüm için izmihlal

Ýnsan düþle baþlar
Düþünebilmek için aklýný ve izanýný devreye sokar
Tasavvur mihenktir, maksadý aþikâr eden sebeptir, heba neye yarar
Kul olabilmek için merak ve azim en nadide bahar, zemheri caný yorar

Nisa dert edinendir
Erkek duygu yüklüdür, teslimiyetçidir
Emin olmak niçin elzemdir, gözyaþý sýrrý ayan eden melaldir
Ýnsan olmak, maksad-ý hak için yaþamak, aþký nefisten sakýndýrmak aladýr

Tebessüm etmekten sakýnma
Zan ile yol alma, asla haddini aþma, edebi kat a dýþlama
Aþk, ruhun ilacý, gönlün tacýdýr, aklýn ve izanýn sürur membaý korkma
Hesapsýz yol alan, mizaný unutan, vicdaný susturan sanýktýr, el hâk alýktýr

Kabirden korkma, iyi anla
Ölüm haline ne kadar yakýnsa illaki nefsini avutma
Nazar gâh olan kalbini yalanlama, ruhuna azabý densizce yaþatma
Adab-ý muaþeretten kaçýnma, muhakemeden asla uzaklaþma, yakýnma


Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: