þiirler düþer içime
kimsesiz sevmelerin
gelince aklýma
terin var
tenin var ellerime bulaþan
telvesi bol kahve gibi
hatýrý çoktur gözlerinin
bilmez misin
aklýmýn zâyi oluþu bundan
tenini örtü yap üstüme
her dokunuþun cennet
her öpüþün yedi iklim
bütün üþüyen kýyýlarým sana açýk
ay ve yýldýzlar çekilsin
tan aðarýrken alacakaranlýkta
güneþ gibi doð
bedenimin her zerresine
serseri seviþmeler birikir ellerimde
katre katre..
özlem uykularý tüketirken
beden uyanmýþtýr bir kere
çekme ellerini
koparacaðýn fýrtýnaya razýyým
dokun yüreðimin tellerine
þiirler düþünce içime
terör estiriyorsun
kalbimin en ücra köþelerinde
gözaltýna alýyorum bütün duygularý
þehvet açýk ara hep önde
hadi gel bekletme
dudaklarýný dudaklarýma
kelepçele..
cemre misâli aþk düþmüþse içine vazgeçebilir misin aþktan..daðcý zirveyi görmeden yaþayabilir mi?..