Dumaný üstünde bu efkâr kime(?),
Avaz terütaze, pazarý bayat…
Onca dokundurma, þunca gönderme,
Makes bulmasa da, var edebiyat…
Sen ey dudak büken sýradan kari,
Sirke dökmektesin kor gizem söze!..
Bedelsiz yuttuðun taþ olsa bari !.?
Horoz kursaðýnda, tutsak firuze…
Tarizi, kar izi anlar meþrebin !.?
Dilimin dileði, kalemþor nesil;
Ýkramým sana bir, sendekine bin,
Gerçek varisimle aramdan çekil !..
“Dalan”cý þöhrete ram olan kamu,
Yetim özgünlüðe sýrtýný döner;
Öylesi gafletin menzili Tamu,
Yalancýnýn mumu yatsýda söner…
Doðmamýþ çocuða yom veren Ozan
Bilmekte gününe dün abanmýþtýr
Ve kadim töredir, her oyunbozan,
Divitini gözyaþýna banmýþtýr…
Ecdat mirasýný özümseyerek,
Geliþtirip çaðlar aþana selam!..
Ve o aþkýnlýðý sahiplenerek,
Bilgelik burcuna koþana selam!..