Yine yaðmur yaðýyordu Ve ben yine bir köþeye oturmuþ Sýrýlsýklam seni düþünüyordum Ýsyanlardaydým ve bu isyanýmda sanaydý Beni böyle býrakýp gitmene Yavaþ yavaþ eriyip bitmeme izin vermeneydi Kafamý kaldýrýp gökyüzüne baktýðýmda Yalnýz gezen yýldýzlarý Ve ay ýþýðýnýn parlattýðý yaðmur tanelerini görüyordum Her yaðmur tanesinin parlaklýðýnda Senin resmin duruyordu Hýzla üzerime geliyordu milyonlarca SEN Ve ben titriyordum o anda Yüreðimdeki isyanlarý bastýrmaya çalýþýyordum Ama olmuyordu, yüreðimin kumandaný yoktu, sen yoktun Direnecekti yüreðim bu isyanlara, boyun eðmeyecekti Savaþacaktý kanýnýn son damlasýna kadar Seninle olmasa da hayalinle yok olacaktý…
SAMÝ GÖNEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
sammyy38 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.