Gönül şirazesi, dimağın muvazenesi, ruhun veçhesi!

Kime ne söylenir
Akýl sahibi deðil mi, tercihler mi kabahatlidir
Sosyal devinimler hangi saik indir, kader çaresizlik içindedir
Peki, irade sahibine ne söylenecektir, nefs adýna telakkiler bitecek midir?

Ýmtihan kul içindir
Kul olmayan köleliðe tabidir, gönül esaret içindedir
Ruhun azabý ne çetindir, þevk ve sürur niçin ötelenmektedir
Hangi izana öðüt vermektedir, yoksa ibret almak bu kadar mý zahmetlidir

Düþünmek’düþ’ten türer
Düþler ne kadar naiftir, umutla Hanif’tir, latiftir
Umudunu yitiren bilmem ki nasýl bir figanýn sefiridir, dert iledir
Sevda kararýrsa akýl sukut eder, vicdan cehdeder, ruh böyle çileyi reddeder

Akýl, irade, vicdan aþk iledir
Aþk, halin deruni liginde bekleyen vuslata tabiidir
Nefs, edebi için lütfedilmiþ nasiptir, azim ve irade servet-i rahmettir
Mizan âlemler içinde ki ahenktir, nazar gâh olan kalp yoksa malay anilik midir?

Haþyet hak için ülfettir
Ýnþirah kalbin vazgeçilmezi, kemali yetin ehliyet ve edebidir
Ýlim, ruhumu ve gönlümü ihya edecek tasavvurun þevk-i niþanesidir
Ýdrak görmeyi, gerekçesiyle düþünmeyi, hakikat için cehdi emreden saiktir


Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: