hüzzam zamanlar
HÜZZAM ZAMANLAR
hüzzam zamanlar demlenir
yüksekte taþ binalar
yerlerde eski toprak evler
avlusunda yatarken hayat
bir ömür bir nesil geçerdi caddelerinde
arkada bir köy
uzanýrken yollar týkanýrdý kelimeler
dizlerini kumsala indirirken Ýzmir
Sýðacýk sýðýnýrdý Selçuk(ð)un dað eteklerine
dokusunda ruhum
daha dokuzundaydým
pazarda gezinirken kadýnlar ellerinde ot kokusuyla
küçük bir kýz çocuðunun ellerindeydi kedisi
ilerlerken küçük adýmlarý ne de büyüktü o uzun saçlarý
þarap mahzeni bir tanýtým
eskinin yapýþýðýndaki bir ruh ikizi
götürürdü çocukluðumu
badanalý duvarlarda ayaklarým yankýlanýrken
kanallar geçerdi bahçelerimden
titiz bir babaanne görüntüsü
sürerdi "kaminetosuna" kahvesini
gönlü köpürür o susardý hep ben duyardým
mercanlý bir köþk kahverengiye karýþýrdý toprak gibi
dolaþýrken zihnimdeo özlem
ideol olan sevgiydi hep o zaman
bulgaristanlý sisli zamana daldýðýmda
çalkalanýrdý deniz Ýzmir yine susardý
dudaklarýmý kanatýrken o anýlar
çetrefilli bir geçmiþ karýþýrdý sözcüklere
eski bir zaman olurdu o zaman hüzzam nakaratlar
mýsralarýn sükutala bir olduðu anlarda
kafiyesiz sýðýnýrdým sere serpe dizelerin peþine
belki geç kalmýþlýðýn habercisi olurken çýðýrtmacý martýlar
sonrasýnda susar çoraklaþýrdým s u s a r, çoraklaþýrdým...
uyanýp bir gece yarýsý
köy ortasý bir çeþmeden hayatý içer gibi
iþte öyle bir özlemdi
dudaklarýmý çatlatan kelimeler
umursamasam da gözlerimi yoran bulutlarý
bir ninemin kahve kokululu hikayesini
bir de Ýzmir yaðmasaydý þu denize
oysa ne çok þey söyleyecektim yosun tutmuþ bu kayalýklara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.