bak
damlacýklar düþüyor daðlarýn kayasýna
hadi
sür ellerini fark etmez
merak ettiðin karýþým renkler
nafile yorulmasýn þeytan kýnasýnda
pergel misali
istediðin kadar dön topuklarýnda
zerreden ibaret bir nokta izlerin
ufkun aciz, düþünceler kýsýr döngü
en iyisi
çal da git þen baharý, güz ayazýnda
içini soðuturken aldýðýn nefesler
verirken ýsýtýr elbet harici yosunlarý
hangi diyar sýcak, nedir ölçüler
bilemezsin
bahtýna ne serper esintiler
unutma
biri binden deðerlidir süzgüdeki tellerin
bulut öncesi nem hünerinde
küflenmiþ cýmbýzlarýn öfkesi çok derin
nihayet
medet umduðun týrnaklara
takýlý kalýr duygu yüklü gözlerin
karada yüzen
gemiler misalidir ayrýntýlar
þimþekler çakarken deryalarda
sanki bir an
dalgalarda boðulur yakamozlar
hayaller demlenirken geceden sabaha
neylersin, yeni günde
bir tutam huzura izin çýkmaz hatýralardan
26.02.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.