SEVMEK ÖMRÜN TANRIYA UZANMASIDIR

kötü kaderin nefesinde
dudaklarýmý yakan soðuk,

zamanýn çilesini
ýsýtýrken yüreðimde

en çekilmez anlarýma düþen
güzel bir sesin
hasreti yeniden okþadý yalnýzlýðýmý.

aczimi örseleyen aþkýnla
sarhoþluðumu mest eden bakýþlarýna
ezelden beri talibim.

aklýmý ezen güzelliðini
gözlerimde çoðaltýrken,

dilim senin isminle
mühürlenirdi geceye,

Ey ! ömrüme þevk veren
sabah yýldýzým duy,

bakýþlarýnda dirilmek isteyen
sahipsiz ruhumu
yeniden taný.

acýlara hedef olmuþ yarýnlarýmý
sevginle hafiflet
yaralarým azmasýn,

anýlarýma sýðmayan narinliðinle
beni mutlu kýl içimde ki savaþa karþý,

sana bakabilmenin nöbetinde
saniyeleri nasýl kovalardý
hatýrlar mýsýn göz bebeklerim,

her sabah bir þarkýyla uyanýr
geceye aðýtlar yakardým

sana duyduðum aþk’ý
Tanrýya duyurmak için.

yüzüme nisan sýcaklýðýyla
ne zaman dokunsa ellerin,

bakýþlarým temmuz olur
ne zaman çekilse gözlerin üzerimden,

eylül sancýsý sarar ruhumu
kýþýn eziyetine düþerdi
bu gönül sancýsý.

iþte sen böyle bir yürekle yoðruldun
ve böyle bir aþkla kuruldun
yaþadýðým yýllarýn eziyetinde,

zaman kirli elleriye
talihimi boðarken.

sevmek ömrün Tanrýya uzanmasýdýr
ayrýlmaksa cehennemden beter ateþ topu.

Sosyal Medyada Paylaşın: