( gülüþüne kurban olduðum sanadýr bu þiir)
bir özür mektubudur kanayan yaramýn mürekkep saðladýðý
bomboþ kaðýtlara yazmak istediðim
ve seni bu kadar çok sevdiðim için özür dilerim bebeðim
belki de kocaman bir nedensiz
sevginin sularýyla akmak istedim yüreðine
gereði kendinden çok tartýþýlýcak yerde
üstelik kimsesizce sarýldým ellerine
oysa sen hep durdun aþkýn uzak kaldýðý yerde
ben seni sevmek istesemde
özür dilerim bunu istedim diye
yakan yýkan bir acý ile gözlerine vuruldu kalbim
dayanýlmaz bir hýrs ile girmek istedim kalbine
ve þimdi aðlýyorum her gece sensizlikte
sormaya baþladým seni her yerde ýsýnmak istercesine
özür dilerim kelimelerim senin üstüne geldiyse
her kapý çalmasýna koþuyorum belkide sensin diye
telefon çalýþýnda sarýlýyorum o soðuk ahizeye senden bir ses duyarým diye
dar yokuþun bittiði köþe baþýnda bakýyorum etrafa ordasýndýr belkide
özür dilerim gözlerim seni rahatsýz ettiyse bu kadar çok sevgiyle
sen bunlarý yaþamadýnki acýnýn ne olduðunu bilesin
seni benim kadar çok sevecek biri daha varsa
aþkýnla dolu gözlerim bir daha bu dünyayý görmesin
sessiz koridorlarýn soðuk odalarýnda isyan ederim bu hayata
yankýlan her ses ulaþýrsa sana aþkýmýn anlatýldýðý kelimelerle
bilki bu dünyadan göçtüm öteye nedensizce bir sevgiyle aþkýnla dolu bu kalbimle nedensiz bir bahar arifesinde özür dilerim seni bu kadar sevdim bebeðim......
vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.