gecenin karanlýðý çöktüðünde üzerime, bihaber kalmýþken gönül özünden.... kelimeler buz tutar ,dudaktan çýkar, havada askýda kalýr, doðana kadar güneþ....
yokluðunun arkasýna saklanýr birisi, emin ol yokluðunun tek yolcusudur o...... kimseye benzemez kimsede olmaz, sende kalmýþtýr sadece, bir yere ayrýlamaz.....
nim kalmýþtýr okunasý hikayeler, yokluðunda, diþlediðim tahta ayraç hala ayný sayfada, resimdeki öpülesi dudaklara dokunamasam da, çaktým çiviyi yokluðunun bir ucundan bir ucuna....
26,þubat,2013 babstone
Sosyal Medyada Paylaşın:
babstone Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.