MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HÜDA’YI DA BİLİRDİM...
AZAP

HÜDA’YI DA BİLİRDİM...






Bu elle uzandým ve tuttum, her bir vebali
Dokunulan kývrýmlarýn da, yandý yýkýldý
Bu göz haz duyduðuna kaydý, kalmadý hali
Bu kulaklar hep hoþ seslere, kanýp irkildi

Azdýr çoktur hiç demedim ki…

Ýçime o ýlýkça akan, demin ýsýttý
Dudaðým doymadýðý tada, koþup yumuldu
Kalp atýþýmýn ritmi beni, coþkuya itti
Gözler fal taþýna döndükçe, kanýp gömüldü

Önümü hiç göremedim ki…

Söz de beynimle düþündüm, aklý yoðurdum
Tüm bunlarý ben tek baþýma, arsýzca yaptým
Burnumun dik kývrýmlarýn da, bela doðurdum
Suçlu ben artýk dönüþ yok ki, eðriye saptým

Boyumu hiç aþamadým ki...

Kendi günahým baþkasýna, mal edemem ki
Kaçamak büyürken devleþir, kabahatlerim
Ne ilk ne son veballim oldu, yutar benim ki
Günah’ýn yükünü çekmekten, koptu tellerim

Sevaba alýþamadým ki?

Yargýlayan hâkim bulunmaz, köze kondurun
Ateþe atýp yakýn beni, kir bulaþmasýn
Prangaya vurup götürüp, buz da dondurun
Eriyip hýrçýn bir sel olup, setten aþmasýn

Doðrularý anlamadým ki?

Bir türlü þükrü bilemedim, nimet bileyim
Gizemin içine dalýnca, ne yapmadým ki
Yaratanýma diz çökmektir, son dileðim
Alameti göz önündeyken, ders almadým ki...



(13-01-2010) AZAP…





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.