Neyzen

Tutuþurken hayalim üflediðin ney ile.
Ýncecik parmaklarýn efsaneyi andýrýr.
Elif nazla süzülür zarafet gelir dile.
Suya hasret demleri tebessümün kandýrýr.

Ateþ olur nefesin yakar kavurur teni.
Ve hüznün potasýnda erir demirden daðlar.
Un ufak eder edan taþra savurur beni.
Ýçimde yetimlerin fersiz umudu aðlar.

Ney ince fikir ince huzura çaðrý sesi.
Nedir bu neyin hâli inler durur dem be dem.
Ýçinden geçer iken ateþ kýlar nefesi.
Suzinak demlerinde tutuþan rüya merhem.

Neyi var neyin bugün titriyor ellerinde?
Hüzün harmanlarýnda talan mý duygularý?
Kuþlar üþür bu mevsim telefon tellerinde.
Aðaçlar yorgun mahzun firarda uykularý.

Nefesin neye can mý ateþten kanatlarý.
Zamanýn sinesine kor düþer süzinaktan.
Ilgar olur hayalin görünmeyen atlarý.
Behemehal neyde hâl sitem deðil firaktan.
Ankara, 25.02.2013





Sosyal Medyada Paylaşın: