SEN

SEN
Alaca karanlýkta boþluða düþen
Masum bir çocuk gibi oyunlara küsen,
Hep içine kapanýk ve hep yaralý
Mutluluðu uzaktan sineye çeken...

SEN
Elleri kirlenmiþ gözleri yaþlý
Ürkek ve çekingen hep çatýk kaþlý,
Hayatýnda beyaza yer veremeyen
Ve hep siyaha aþýk kendine dik baþlý...

SEN
Cevapsýz sorularýn içinde kaybolan
Puslu yansýmalara bir sebep bulan,
Kaybolan hayallerinin peþinde çaresiz
Yorgun yüreðinde birde yas tutan...

SEN
Hüznü koynunda baharý bekleyen
Avuntudan uzak ve hep özleyen,
Gelmeyecek vuslatýn yollarýna bakýp
Her ayak sesinde onu düþleyen...

22.02.13__23:50
Sosyal Medyada Paylaşın:

Selma Şanal Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KALEM - KAĞIT SEN ESKİ SEN DEĞİLSİN ÖLÜMÜN BEŞİĞİNDE NE ZORMUŞ BEKLEMEK EBEDİ HUZUR İFŞA BUGÜN İŞTE SEN BUSUN ANLA SENİ SEVDİĞİMİ SEVGİ KARIN DOYURMUYOR GÜZELİM