Aþký komþuluk saydýn, sevmek yakýn olmaktý Ýstediðin her an da yuvasýna dalmaktý Göz önünde deðilse, aþk gözlerde solmaktý Sýðýndýn uzaklara, taþlý yollar bahane
Ben ormaným demiþtim, kuru dala yazýldýn Bahara göz kapatýp, kara kýþta ezildin Ah ettin mevsimlere, yalancýktan üzüldün Yer etmedim gönlünde, kuru dallar bahane
Kötüler çýkmýþ bahta, gonca gül dermemiþsin Aþk denilen olguyu yüreðe sermemiþsin Say ki bende kötüyüm, özümü görmemiþsin Atmak için ruhundan, kötü kullar bahane
Yaþanmamýþ saymýþtýn bensiz geçen zamaný Bitmiþti yüreðinin, merhameti, gümaný Hani ben olmuþtum ya yaralarýn dermaný Bende öldüm ya sende, giden sallar bahane
Yüreðin kýrk boðummuþ daha kaç caný yýkar Gözlerin aþka doymaz, sevdaya þehla bakar Vicdaný hiçe sayýp tüm gemileri yakar Nefsini hep aklarsýn, solan güller bahane
Sana kýzmýyorum ki, bütün kabahat bende Nakýþ nakýþ iþledim, aþkýný ruhla, tende Seni kalýcý kýldým yürek denilen handa Vahla geçen ömrümde, sensiz yýllar bahane
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.